Dag 11 & 12 Chiang- Mai / Bangkok/ Ranong/ Pak So

Dag 11 & 12 Chiang- Mai / Bangkok/ Ranong/ Pak Song

Vanmorgen afscheid genomen van het personeel van het Awana guesthouse. Wat hebben we een leuke tijd hier gehad. Het was een mooi, schoon hotel met super vriendelijk personeel. En voor Jordy was het geweldig dat ze hier ook een zwembad hadden. Bye Bye op naar het vliegveld met de Tuk Tuk.

Op het vliegtuig aangekomen moest onze filmster (Jordy) natuurlijk eerst even met wat thaise dames op de foto, en daarna konden we beginnen aan onze trip.

Vandaag was het dan zover. We vlogen naar het zuiden. De eerste vlucht was van Chiang-Mai naar Bangkok. Ik was blij dat ik weer met beide benen op de grond stond. Wat een vlucht was me dat. Of de piloot was het vliegen aan het leren of ze vliegen net zoals ze rijden hier. Het vliegtuig leek wel in onbalans, het wiebelde de hele tijd van links naar rechts, en als ze iets veranderden tijdens het vliegen (op de vleugels ofzo) dan kraakte het hele vliegtuig. Het zweet stond over mijn hele lijf terwijl ik toch wel wat gewend ben met vliegen. En Jordy vond het prachtig, en ik maar ja leuk hé…;)..zo wat kan een uur lang duren dan.

Eenmaal op het vliegveld in Bangkok stond ons nog een vlucht te wachten. Ik wilde eigenlijk niet nog een keer maar dacht verstand op nul en gaan. Wij inchecken en toen kregen we de boardingpass, uhhh een 2x2-zits vliegtuig…Toen begon het huilen me nader te staan dan het lachen. Zo een klein vliegtuigje en dan meer dan 1,5 uur…uhhh neeeeeeeeeeee….en dan nog zo verschrikkelijk vlucht…We hebben onze koffers teruggepakt en besloten om lekker met de trein te gaan, want dit kon ik niet nog een keer aan. Jordy zei:´Mam, ik durf ook niet want ik ben bang dat ik anders misselijk wordt´..Blij om te horen dat hij er zo nuchter tegenaan kijkt.

Bij de luchthaven in de buurt hebben we de lokale trein genomen naar het hoofdtreinstation in Bangkok. De rit duurde ongeveer een uurtje maar we waren het er samen over eens dat Bangkok niet onze stad is. Er hangt overal een vieze geur van uitlaatstoffen en de mensen zijn een stuk minder vriendelijk dat in de rest van het land, hier draait het vooral om geld, geld en geld. Gelukkig verblijven we alleen de laatste 2 nachten hier. Maar dat even ter zijde.

Eenmaal op het hoofdstation aangekomen gaan we opzoek naar een trein die ons naar Chumphon kan brengen en vanuit Chumphon vervolgen we onze reis met de 2 uur durende busrit naar Ranong en daar worden we door het TCFD ecologic resort opgehaald om vervolgens naar Pak Song te gaan en te genieten van ons verblijf daar.

´S morgens om 09.00 uur komen we dan eindelijk aan op ons resort. Het TCDF resort is een foundation dat lokale kinderen (financieel) steunt om naar school te kunnen gaan. Het volgens van de lessen kost geen geld maar ze moeten wel een schooluniform kopen en zelf de boeken betalen. En daarin steunt TCDF de arme gezinnen.

We werden vriendelijk ontvangen. Er bleek ook een Nederlands gezin met 3 kinderen te zitten, helemaal geweldig voor Jordy want ze hadden meteen een klik.
Toen werden we naar onze kamers gebracht, eerst moesten we 50 treden af (jungletreden) en toen nog een stukje door het oerwoud en daar was onze kamer dan, midden in de jungle (en oma ziet meteen een aap). Oeps dat is wel erg grensverleggend voor me. Hopen dat ik niet teveel ‘vrienden’ tegenkom.

Nadat we onze spullen hadden ingeruimd zijn we met de Nederlandse familie meegaan naar de Hot Spring. Dit zijn natuurlijke waterbronnen. Het was echt prachtig daar, er was geen toerist te bekennen. De kids konden lekker spelen bij het water en af en toe gingen ze even in de hot spring. Wat is dat water warm, eigenlijk te heet om in te gaan voor ons, vandaar dat het een beetje verkoeld werd met koud water want anders verbrand je levend volgens mij. Ook hebben wij in het koud water een gratis behandeling gehad van de knabbelende visje van dokter fish. Daar zaten er honderden van in het water. Dus bij vertrek waren mijn voetjes lekker schoon geknabbeld.

Daarna zijn we terug naar het resort gegaan en hebben we genoten van een heerlijke Thaise maaltijd. Je kan hier kiezen om al la carte te eten of om met de groep mee te eten. Wij laten ons lekker verassen en eten met de groep mee, dat is tot nu toe nog niet tegengevallen.

Na het eten hebben we nog genoten van live muziek met een drankje en toen was het tijd om ons bedje op te gaan zoeken. Met de zaklampen op ons hoof vertrekken we door de jungle naar ons bedje (schat je zult het niet geloven maar ik heb het echt gedaan allemaal). Nog even naar de WC en toen begon het, een heleeeeeeeeeeeee dikke bruin/zwarte spin nog groter dan grootste die ik ooit in Nederland heb gezien, zat naast me op het toilet. Trudie stuurde hem weg en hij liep naar buiten, ik ging mijn handen wassen en toen zat hij vlak bij me op de grond, een gegil kon ik niet onderdrukken en de spin dwaalde alle kanten op waardoor ik nog harder ging gillen, en mijn gegil stak Jordy en Trudie aan. Dus we stonden met zijn 3-en te gillen. Dit was zeker een film momentje waard geweest.

Daarna ben ik lekker snel onder mij klamboetje gekropen en heb ik alle hoekjes onder de matras gestopt zodat er niemand bij me in bed kon kruipen. Het is een groot avontuur hier. ’S Nachts kont de hele jungle tot leven maar wat een heerlijk geluid om daarin te slapen.